(τι ἐπὴ τέν γῆν

(ἀσπίδα ἐπὴ πύργῳ Hom.; τι πρὸς τέν γῆν Plat., Polyb. и ἐπὴ γῆς Plat.)

(ἔγχει, ἐπὴ μελίης, χειρὴ γαίης Hom.; βάκτρῳ Eur.)

(τοῖς προσθίοις σκέλεσι Plut.)

λοιπὸν ἔρειδε τὰν γνώμαν Theocr. — подумай об остальном

μηκέτ΄ ἐρείδεσθον Hom. — не напрягайтесь больше, т.е. прекратите борьбу

(ὤμοιν τι Aesch.)

(λίθον ἐπὴ τοίχῳ, v. l. τοίχω Theocr.)

(εὔβοτον ἀμνόν Theocr.)

(τινὰ εὴς ἕδραν Eur.)

(δόρυ πρὸς τεῖχος Hom.; κεφαλέν πρὸς τέν γῆν Arst.)

(πρὸς στέρνα τινά Eur.)

(τινὰ ἐς χεῖράς τινος Theocr.)

(νέφος ἐπὴ τέν γῆν ἐρεῖσαν Plut.)

(βελέεσσιν Hom.; κατά τινος и εἴς τινα Arph.)

ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη Hom. — он навзничь повалился на землю;

(ἄγκυραν χθονί Pind.; πλευραῖς ἔγχον Soph.)

(τόξῳ τινά Pind.)

(τὸν πόδα εἰς πηλόν Plat.)

(ὄμμα εἰς γῆν Eur.)

(ἀνταίαν πληγήν Eur.)

(ὁρμαθοὺς μελῶν τέτταρας Arph.)

(πεδίῳ Hom.; ἐπὴ γᾷ Soph.; ἐπὴ τέν γῆν Plat.; ἐπὴ τῆς γῆς и εἰς τέν γῆν NT.; πρὸς οὖδας Eur.; ἀπ΄ οὐρανοῦ Aesch.; εἰς βόθυνον, ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἀπὸ τῆς τραπέζης NT.)

(ἐνὴ νήεσσι Hom.; ἐπ΄ ἀλλήλοισι Hes.)

π. δορί Eur. — пасть сраженным копьем;

(οἰκία ἔπεσε NT.)

(ἄνεμος πέσε Hom.)

ἐκ θυμοῦ π. τινί Hom. — лишаться чьей-л. благосклонности;

(ἐξ ἀρκύων Aesch.; ἔξω τῶν κακῶν Arph.)

(εἰς ὀργήν Thuc.; τῆς ἀπειθείας NT.)

(ταῦτα εἰς τέν προτέραν ἔπεσεν Ὀλυμπιάδα Polyb.)

(εἰς γένη ταῦτα, ὑπὸ παραγγελίαν οὐδεμίαν Arst.)

τούτου ἐχόμενος, ἡγοῦμαι οὐκ ἄν ποτε πεσεῖν Plat. — полагаю, что, придерживаясь этого, я никогда не ошибусь

(εὐκοπώτερόν ἐστι τὸν οὐρανὸν καὴ τέν γῆν παρελθεῖν ἢ τοῦ νόμου μίαν κεραίαν πεσεῖν NT.)

(κεραυνὸν χαμᾶζε, ὑψόθεν ἐέρσας Hom.; ὅπλα εἰς ἅλα Eur.)

(ἄγκυραν Her.; δίκτυα Arst.; ὀθόνην ἐπὴ τῆς γῆς NT.)

(κοντόν ἐς τέν λίμνην Her.; τινὰ εἰς ὕπνον Eur.)

σπονδὰς κ. Eur. — совершать возлияния;

(ἐς πᾶσαν τέν Ἑλλάδα Her.)

(κόμας εἰς ὤμους Eur.)

(πώγωνα Arph., med. Plut.)

(μέχρι τοῦ μέσου Plat.)

(ἐς γόνυ Plut.)

οὐ καθεῖτο τὰ τείχη ὥσπερ νῦν Thuc. — стены не были доведены до того места, где они теперь;

(ἅρματα ἑπτά Thuc.; ζεύγη Isocr.)

(τέν πρώτην διδασκαλίαν Plut.)

(πρόφασιν Arph.)

(εἰς ἀγῶνα Plut.; ἐς τοὺς ἀγῶνας Luc.)

(τῶν ἀνθρώπων Hom.)

(τοὺς ξυμμάχους τὰς πόλεις Thuc.; ἐ. καὴ διατάττειν ἕκαστα Luc.)

(τισι πᾶσιν Soph.; ἐπὴ τέν γῆν Her.; εἰς τέν Ἑλλάδα Xen.)

(χῶρον Soph.; τοῖσι ἐχθροῖσι τῆς πατρίδος ἅλωσιν Her.)

(τινι ποιεῖν τι Aesch.; ὅ νόμος ἐξηγεῖται Plat.; ποιήσουσι τοῦτο, τὸ ἂν ἐκεῖνος ἐξηγέηται Her.)

(λόγοις τι Aesch.; περὴ γενέσεως Xen.)

(τὸ οὔνομα καὴ τέν θυσίην Her.; θέσφατα Eur.; κατὰ τοὺς ἀγράφους νόμους Lys.; τέν ποιητήν Plat.; τὰ νόμιμα Dem.)

(τινά Hom., Pind., Eur.; ἐπὴ τέν γῆν Diod.)

σώματα καὴ γνώμας σ. Xen. — (о вине) расслаблять физически и душевно;

(σφάλλουσιν ἀνθρώπους θεοί Eur.)

(τὰς, πόλεις Thuc.; δόμους Eur.)

(ἀπ΄ ἐλπίδος σ. Luc.)

(τινά Her., Soph., Xen., Plat.)

(τινὰ εἰς Ἀΐδαο Hom.; τινὰ εἰς Ἅιδου δόμους Eur.)

(ψυχάς Hom.)

(ἐκ τῶν ὀρῶν ὕλην εἰς τὸ ἄστυ Plat.)

(ἵππους ἐπι νῆας Hom.; ἐπι θάλατταν τὸ στράτευμα Xen.; τινὰ εἰς Καισάρειαν NT.)

(τινὰ Κρήτηνδε Hom.)

(ἐπ΄ ἀκτῆς νηΐ Hom.; παρά τινι Xen.; Σίγειον Soph.; ἐξ Ἐρετρίας εἴς Μαραθῶνα Plat.; εἰς λιμένα Plut.)

(τινα, sc. φεύγοντα Thuc.; τοὺς φυγάδας οἴκαδε Xen.)

(χρυσὸν ἐκ πολέμου Plut.; θρίαμβον καὴ νίκην τῇ πατριδι Polyb.)

(ἐπὴ τὸ στρατόπεδον Xen.)

(τυραννίδας εἰς τὰς πόλεις Her.; εἰρήνην εἰς τὰς πατρίδας Polyb.)

(εἴς κίνδυνον φανερὸν τέν πόλιν Thuc.)

(μολυβδὴς δίκτυον κατῆγε Soph.)

ξαίνειν καὴ κ. καὴ κερκίζειν Plat. — чесать (шерсть), прясть и ткать;

(γένος ἀπό τινος Plut.)

κάταγε (sc. βοάν) Eur. — говори тише

(λέχος Hom.)

(τὸν καινὸν νόμον Dem.)

(παῖδα Her., Eur., Arph.)

(τινά ἐπὴ τέν γῆν Plut.)

(λέβητας Soph.; ἆθλα Polyb.)

(τὸ τῆς μάχης σύμβολον ἐν τῷ στρατοπέδῳ Plut.)

(τέν λείαν πᾶσαν εἴς τινα Plut.)

(ὅρους Arst.)

(τέν πρόθεσιν Arst.; τέν ἑαυτοῦ γνώμην Polyb.)

(ἐπὴ δοραῖς θηρίων Diod.)

(ἀετὸς συγκυλισθεὴς ἐπὴ τέν γῆν Diod.)

(Thuc.; ἔκ τινος Hom., τινός и ἀπό τινος Her.)

(τῶν ἵππων и ἐπὴ τέν γῆν Polyb.)

(τινός Polyb., Diod.)

(τι ἀμφὴ σώματος δεσμοῖς Eur.)

(τι ἐπὴ τέν γῆν Xen.; τέν πρῶρραν εἰς ἀκίνητον Polyb.)

(φανερὸν …τὰ ὀστέα καθάπτειν τὰ νεῦρα Arst.)

(ὤμοις τινὸς ἀμφίβληστρον Soph.)

(βρέφεος χείρεσσι Theocr.)

(εἴς или πρός τι Arst.)

(τινα ἐπέεσσι μαλακοῖσιν Hom.; λόγῳ δήκτῃ Plut.)

(πικρῶς τινος Plut.)

(θεῶν τῶν ἄλλων καταπτόμενος ἱκετεύω καὴ τοῦ Διὸς τοῦδε Her.)

(ἡνία ὀπίσσω Hom.; τὰ ὅπλα, χαλινούς Her.; τὰ νεῦρα Plat.)

κατατεινόμενος ὑπὸ τῆς βασάνου Dem. — будучи допрошен под пыткой

(τὸ στρατόπεδον ἐς τέν Πλαταιΐδα Her.)

(τέν κέρκον Arst.)

(πρὸς τέν γῆν τὸ σῶμα κατατείνεσθαι Plut.)

(τοὺς φοίνικας ἐπὴ τῆς γῆς Arst.; τινὰ ἐπὴ τοὔδαφος Plut.)

(δεσμῷ Plut.)

(διώρυχας Her.)

(ἐκ τῶν Ταυρικῶν οὐρέων εἰς τέν Μαιῆτιν λίμνην Her.; διὰ τοῦ μεσεντερίου παράπαν Arst.)

(ὅ λέων τρέχει κατατείνας Arst.)

(τέν ῥώμην ὅλην εἴς τι Polyb.)

(γῆ τε καὴ ἥλιος Hom.; πότερον ἥ γῆ πλατεῖά ἐστιν ἢ στρογγύλη Plat.; οὐρανῷ μιγνύειν γῆν Plut.)

(μικτὰ ὕδατος καὴ γῆς Arst.)

(κατὰ γῆς στελλεσθαι Xen.)

ποῦ γῆς ; Soph. — в каком месте света?, где именно?;

(γεωργεῖν τέν γῆν Arst.)

(ἥ γῆ ἥ Ὀλυμπία Plut.)

(γῆν πρίασθαι Lys.; ἥ τῆς γῆς κτῆσις Arst.)

(ὅ θανὼν γᾶ καὴ οὐδὲν ὢν κείσεται ταλας Soph.; τὰ ἐπί τοῖς οὐρανοῖς καὴ τὰ ἐπὴ τῆς γῆς NT.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(ἅρμα καὴ ἵππους Hom.; ταῦρον διὰ τοῦ ἄστεος Plut.; γῆν πρὸ γῆς ἐλαύνεσθαι Aesch.)

(ἀρίστας βοῶν Hom.; ὅ τι δύναιντο Xen.)

(βόας καὴ μῆλα Hom.; τὰς βοῦς Plat.; λείαν Plut.)

(τινὰ ἐκ δήμου Hom.; τινὰ ἐκ δόμων и ἀφ΄ ἑστίας Aesch.; ἐκ γῆς Soph. и γῆς Eur.; μίασμα Soph. и ἄγος Thuc.)

(νῆα Hom.; τὰς ναῦς Arph.; τριήρεις Plat.)

(τινά Hom.)

(τινὰ σκήπτρῳ Hom.)

(στρατόν Pind.; στρατιήν Her.)

(δόρυ διὰ στήθεσσιν Hom.; χαλκὸν ἐν πλευραῖσι Pind.)

(τινὰ ὦμον φασγάνῳ Hom.; ἐλαύνεσθαι εἰς τὸν μηρόν Luc.)

(τέν οὐλέν ὀδόντι Hom.)

(τι διὰ μέσου τινός Plat.)

πνεῦμα σφοδρῶς ἐλαυνόμενον Arst. — сильный взрыв (сжатого) воздуха;

(τὸν ἑαυτοῦ ὁδόν Arph.)

(τὰ τέλη ἐπὴ τὰς ἐσχάτας τιμάς Plut.)

(τινὰ εἰς ὀργήν Eur.)

(τάφρον Hom.; αὔλακα Hes., Pind.; ἀμπελίδος ὄρχον Arph.)

(τεῖχος Hom.)

(δάκρυ εἰς γαῖαν Eur.)

(κολῳὸν ἔν τισι Hom.)

(ἀρετάς Pind.)

(ἀσπίδα χαλκείην Hom.; ἐληλαμένος σίδηρος Plut.)

(Ἰωνίαν πᾶσαν Aesch.)

(ἐπὴ κύματα Hom.)

(νύκτα διὰ δνοφερήν Hom.)

(ἐς τὸ ἄστυ Her.)

(ἐπὴ τέν Ἀττικήν Plut.)

(εἰς τὰς τάξεις τῶν Ἑλλήνων Xen.)

ἐς πᾶσαν κακότητα ἐλάσαι Her. — совершить всяческие злодеяния;

(τάλαντα Hom.; τὸ πρόσωπον εἰς τέν γῆν NT.)

(ἅμα τῷ κλῖναι τὸ τρίτον μέρος τῆς νυκτός Polyb.; ἥ ἡμέρα ἤρξατο κ. NT.)

(μάστιγα ποτὴ ζυγόν, σάκεα ὤμοισι Hom.)

(ἅρματα πρὸς ἐνώπια Hom.)

(κλῇθρα Soph.)

(φύλλα κεκλιμένα Hom.)

(τινὰ εἰς εὐνήν Eur.)

κλίνθη κεκμηώς Hom. — (Ахилл) лег усталый;

(ἔντεα χθονὴ κέκλιτο Hom.)

(ἁλί Hom.; εἰς τὰς ἄρκτους Polyb.; πρὸς Φοινίκην Diod.)

(λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισίδι Hom.)

(Ἀλφεοῦ πόρῳ Pind.)

(τι ἐκ τῶν ἀριστερῶν ἐπὴ τὰ δεξιά Plat.)

(ὄσσα πάλιν Hom.)

κ. μάχην Hom. — изменять ход сражения

(Τρῶας Hom.; παρεμβολὰς ἀλλοτρίων NT.)

κ. ἐπ΄ или παρ΄ ἀσπίδα Polyb. — поворачиваться в сторону щита, т.е. налево;

μετὰ νῶτα βαλών Hom. — обратив тыл;

(τὸ οὔνομα ἔς τι Her.; δίαιταν Thuc.; med. τοὺς τρόπους Arst.)

(ἐπὴ τοὐναντίον Plut.; ἔκ τινος εἴς τι Arst.)

(ἐν τῇ ἀγορᾷ Xen.)

μεταβαλὼν πρὸς τοὺς Ἀθηναίους Her. — обратившись (после неуспеха у пелопоннесцев) к афинянам;

(εὔνοιαν Thuc.)

(ἄλλους τρόπους Eur.)

(εἶδος καινὸν μουσικῆς Plat.)

(ἄλλας γραφάς Eur.)

(ἐκ τῶν Σκυθικῶν πεδίων εἰς τὰ ἕλη τῆς Αἰγύπτου Arst.)

(ἐκ τῆς ἄκρας κακίας εἰς τέν ἄκραν ἀρετήν Plut.)

(γαίης Λωτοφάγων Hom.; Σπαρτιάτιδος χθονός Eur.; γῆν καὴ ἔθνος Her.; γῆς Arst.; τῶν ἱερῶν Lys., Plat.)

(τοῖς ποσίν Arst. и τῷ ποδί Plut.)

(τῆς Λακωνικῆς ἐπὴ πολέμῳ Xen.; Αἰγύπτου τε καὴ Λιβύης Plat.; ἐπὴ τέν ἱερὰν χώραν Dem.; τῇ ικελίᾳ и εἰς Βοιωτίαν Diod.)

(πύργων Hom.; τείχεος, ἀντίπυργον πέτραν Eur.; ταῖς ἀλλήλων ναυσίν Thuc.)

(εὐνῆς Hom.; λέκτρων Aesch.; λεχέων Eur.)

(ἵππων, δίφρου Hom.; νῶθ΄ ἵππων Hes.; νεῶν Hom., Eur.; τεθρίππων Eur.; ἐπὴ νεώς Her.; ἐπὴ τῶν ἵππων Plut.)

(πόληος Hom.; ἄχρι Μιλήτου Luc.; εἰς τὸν Ὠκεανόν Plut.; τετταράκοντα ἐτῶν Plat.)

(ἐϋφροσύνης Hom.; τιμῆς Hes.; δόξης Soph.; σοφίας Plat.)

(τῷ Ἀσσυρίῳ Xen.; τοῖς ἀρίστοις Plut.)

(τὸ и ἐπὴ τὸ θῆλυ Arst.; ταῖς ἵπποις Luc.)

(τινά, τι и πρός τινα Soph.)

(τινὰ ἵππων Hom.)

(τινὰ πάτρης Hom.; ψαμάθων Λὐλίδος Eur.; ἀρχαίας εὐαμερίας Pind.)

ἠὼς πολέας ἐπέβησε κελεύθου Hes. — заря заставила многих выйти на дорогу

(τινὰ τῆς σοροῦ Luc.)

(φάρμακον Luc.)

(ὁμοῦ τέν γῆν καὴ τέν θάλατταν Arph.)

(πέλαγος Eur.; ταραχθεὴς πόντος Eur.)

(χθόνα Pind.)

(βροντήμασι πάντα Aesch.)

(καρδίαν Eur.; τέν ψυχήν Plat.; τινὰ λόγοις NT.)

Θετταλοὴ τεταραγμένοι Dem. — взбунтовавшиеся фессалийцы;

τ. τὸν θῖνά τινος Arph. — трогать кого-либо до глубины души, задевать кого-л. за живое

(νεῖκος Soph.; πόλεμον Plat.)

ἀγορέ τετρηχυῖα Hom. — бурное собрание;

(τινι Hom., Aesch., Her., Thuc.; τέν πόλιν Eur., Plat.; ἐς ποταμόν Hom.)

κρύσταλλος οὐ βέβαιος ὥστ΄ ἐπελθεῖν Thuc. — лед недостаточно прочный, чтобы можно было пройти (по нему)

(πολλέν γαῖαν Hom.; δόμους Soph.; πύλας φύλακάς τε Eur.; χώραν Xen.; τόπους Arst.; τοὺς χειρωνακτικούς Plat.; πόλεις Plut.)

(τινα Eur., τινι и ἐπὴ τὸ κοινόν Thuc.; ἐπὴ τὸν δῆμον Her.)

(εἰς λόγου στάσιν Soph.; ἐς πόλεμον Thuc.)

(τινι Hom., Eur., Thuc.; τέν γῆν τινος Thuc.; ἐπερχομένους ἀποκλείειν τῆς Σπάρτης Plut.)

(νὺξ ἐπῆλθε Hom., Her.)

(ὅ Νεῖλος ἐπέρχεται τὸ Δέλτα Her.; τὸ ὕδωρ ἐπέρχεται λειμῶνα Aesch.)

νοῦσος ἐπήλυθέ μοι Hom. — недуг овладел мною;

(ἐπέρχεταί τινι νόημά τι Arst. или τινι ποιεῖν τι Soph., Her., Xen., Plat., Arst., Dem.)

(πάτρῳ, v. l. πάτρωι Pind.)

(τι Thuc., Arst., Plut. и περί τινος Arst.)

(ταῦτά τινα Eur.; ἅπαντά τινι Arph.)

(ἀφ΄ ὑψηλοῦ πύργου Hom.; ἀπὸ τῆς κλίμακος Arph.; ἐν κονίῃσι, ἐπὴ γαίῃ Hom., ἐπὴ τῆς γῆς Xen. и εἰς τέν γῆν NT.)

πρηνές ἁλὴ κάππεσε Hom. — (Одиссей) бросился стремглав в море

πρὸς ἡμῶν κάππεσε Aesch. — от нашей руки пал (Агамемнон)

(εἰς ἀπορίαν, εἰς ἀπιστίαν Plat.; πρὸς οἴκτους καὴ ὀλοφυρμούς Plut.)

(γένος ἄτιμον καὴ καταπεπτωκός Plut.)

(τὰ βλέφαρα καταπίπτει Arst.)